Hükümetin dış politikasının en güçlü ayağı malum Türk-Arap yakınlaşması ve müslüman ülkeler ile ilişkilerin geliştirilmesi. Erdoğan bütün Arap ülkeleri susarken Filistin savunuculuğu yaptığı sayısız örnekte zaten bu felsefesini ortaya koymuştu. Son olarak da dün Türk-Arap İşbirliği Forumu’nda Mehmet Akif Ersoy’un şiirinden çok tartışılacak bir alıntı yaptı:
Bu yorum şairin kendi görüşü olsa da Başbakan dillendirince farklı bir boyut kazanıyor. Adeta Türkiye Arap dünyasına muhtaçmış gibi; sanki onların “sağ eli”, yani yardımcısı olduğunu düşüyor gibi gösteriyor.
Halbuki Fatih Altaylı’nın bugünkü yazısında çok temiz bir şekilde örnekler ve delillerle belirttiği gibi tarihe bakıldığında Türk Arapsız yaşar, ama Arap Türksüz yaşayamaz.
Tarih bir kenara, bugün bile halklar arasında bakıldığında Arap halkının Türkiye’ye bakışı, Türk halkının Araplara bakışına oranla çok daha fazla imrenme boyutundadır. Yazılan çizilen bir yana, kendi hayatımda bile son 2 senede yurtdışında tanıştığım bazı Arapların Davos çıkışı sonrası bize ne kadar imrendiğine şahit oldum. Bu imrenmenin sebebi haklı olmamız değildi. Onların bu iradeyi gösteremeyecek olmasıydı.
Geçen gün konuştuğum Tunus’lu birisi bana İsrail olayında ölen Türkler için üzgün olduğunu söyledi. Ben de cevap olarak “senin suçun değil ki” dedim. Cevabı ise az önce bahsettiğim aciziyeti ortaya koymaya yetti:
Hayır, benim suçum.
Arap halkının büyük çoğunluğu Filistin dahil çoğu konuda ezilen durumundalar. Fakat hiçbirisinde yönetim Türkiye’nin gösterdiği irade ve dik duruşu sergileme yetisine ve gücüne sahip değil. Bunun en güzel örneği elbette ki Mısır ve tüm zenginliğine rağmen Suudi Arabistan.
Türkiye Türki devletler arasında en güçlü devlet.
Türkiye Arap müslüman ümmetine dahil en zengin olmasa da nispeten de olsa en dik duruşlu devlet.
Türkiye Kafkasların, Balkanların, Ortadoğu’nun en güçlü devleti.
Bütün bunlar apaçıkken, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı’nın Türk-Arap İşbirliği Forumu’nda muhtemelen Arap’lara yaranmak için belki de iç siyasette biraz daha puan toplamak için “Türk Arapsız yaşayamaz” demesi açık bir hatadır.
Aksine tarih göstermiştir ki bazı durumlarda “Türk, Araplara rağmen bile yaşamayı başarmıştır“.
Pantürkizm kalıntılarında “Türk’e Türk’ten başka dost yok” demek kadar, panislamizm kalıntılarında bu tür açıklamalar yapmak da kendini küçük görmektir.
Bir yanıt yazın